Alam naman natin na nakaranas tayo
ng ganitong sitwasyon, noong bata pa tayo. Naalala pa natin noon na ang hilig
natin sa matatamis. At naalala pa natin noon na kapag nakita tayo ng ina o mama
natin na kumakain ng candy napapagalitan o di kaya pinagsasabihan tayo ng
magsipilyo bago matulog. Dahil na may nakaipit pa sa gilid ng ating ngipin ng
isang kudyot ng candy.
Ngayon alam ko na kung bat ang
hilig nito sa matatamis. Maski nga ako nawiwili ditto. Dahil sadya talagang
nakatatakam at nakainganyong kainin. Lalo na kapag nalaman mong sadyang kakaiba
ang lasa, ito’y talagang babalikan mo. Buti nalang, noong bata pa ako, kahit na
kumakain ako ng matatamis. H indi parin nakakaligtaan ni mama na sipilyuhin ang
ngipin ko.
Sa ngayon natatawa ako kung bat
bata ang bungi. Dahil sa ayaw ang magsipilyu at dala na rin sa tigas ng ulo. At
isa narin sa dahilan kung ayaw ng mga magulang natin na kumakain ng matatamis.
Baka raw masobrahan tayo sa tamis at magka-diabetes. Mabuti nalang daw ang
magtulang kaysa sumubra nab aka pa makasama sa kalusugan.
Pero kahit na ganoon ang mga
batang ito. Hindi pa rin natin maiwasang
mapangiti. Dahil kahit na sadyang makulit at pasaway ang mga ito, iba pa rin
ang saya ng dulot nito sa atin. Kapag nakikita natin silang masaya.
No comments:
Post a Comment